Ekliptik düzlem, astronomide sıklıkla duyacağınız bir ifadedir. Temel tanımı dünyanın yörüngesinin düzlemi olarak ifade edilir. Ancak bu çoğu insan için çok fazla bir anlam ifade etmez.
Uzay, içinde asılı olan gezegenlerle bir tür havuz olarak düşünebileceğiniz üç boyutlu bir boşluktur. Dünya güneşin belirli bir açıdan yörüngesindedir ve yörüngesi eliptik şekildedir. Bilim adamları genellikle yörüngeyi, merkezinde Güneş bulunan noktalı çizgilerden oluşan bir elips olarak temsil ederler.Bu elipsi sağlam bir yüzey haline getirir ve onu sonsuz bir şekilde genişletirseniz, ekliptik düzlemine sahip olursunuz.
Aslında tüm güneş sistemimiz düz olarak düşünülebilir, çünkü tüm gezegenlerin yörüngeleri bu düzlemin yakınında veya üzerindedir.
Gökbilimciler, güneş sistemimizdeki diğer gök cisimlerinin konumlarını tanımlarken ana referans olarak ekliptik düzlemi kullanırlar. Ekliptik düzlem ile yörünge düzlemi arasındaki açıya eğim denir. Bir gezegen olarak statüsünden sıyrılıncaya kadar, Pluto en aşırı eğilime sahip gezegendi – 17 °. Merkür, önemli bir 7 ° eğime sahip tek gezegendir. Ayrıca, güneş’in ekvator düzlemi de tutulum düzlemine göre 7° eğiktir. 44 ° eğimli Eris veya 34 ° eğimli Pallas gibi gezegenlerin herhangi birinden çok daha fazla eğime sahip başka gök cisimleri vardır.
Dünyanın 23,5°’lik eksen eğikliği, dünyanın farklı bölgelerinin aldığı güneş ışığı miktarında değişikliklere neden olarak mevsimlerin oluşmasına neden olur. Bu diğer tüm gezegenler için de geçerli. Örneğin, Uranüs 97.8 ° eksenel eğimle yan tarafta döner ve bu da mevsimlerinde aşırı değişikliklere neden olur. Tutulma ayrıca zodyak takımyıldızlarını da içerir. Zodyakta astrolojide önemli semboller olan ve Çin takviminde de bulunan on iki takımyıldız var.
Kaynak: Universe Today
